ऑलिंपिक पदकासाठी किती भयंकर मेहनत घेतात खेळाडू पाहा; घामच नाही तर अक्षरशः रक्तही गाळतात

पाण्यातून बाहेर आल्यानंतर डच ऑलिम्पिक चॅम्पियन मार्टन वान डेर विजडेन यांचे पाय. कॅन्सरग्रस्तांसाठी त्यांनी 163 किलोमीटर स्विमिंग केलं. ते 55 तास पोहत राहिले. त्यानंतर त्यांचे हात असे झाले होते.

जमैकाचा धावपटू उसैन बोल्ट जेव्हा धावतो, तेव्हा त्याच्या पाठीला असे खडे टोचतात.

कॅनडाची जिमनॅस्ट ऐली ब्लॅकचा हा रक्तरंजित हात. 2014 आणि 2015 मध्ये जगात दुसरी क्रमवारी ऍलीला मिळाली होती.

2008 साली बिजिंगमध्ये झालेल्या ऑलिम्पिकमध्ये वेदनेने कण्हणारा वेटलिफ्टर जानोस बरन्याई.

अमेरिेकेचा शॉर्ट ट्रॅक धावपटू जेआर सेत्स्की 2009 च्या ऑलिम्पिकमध्ये स्वतःच्याच डाव्या पायाचं स्केट ब्लेड लागल्यामुळे जखमी झाला होता.

अमेरिकी ऑलिम्पियन तैराक रयान लोचटे जाहीर केलं होतं की अनेकदा शरीराच्या वेदना कमी करण्यासाठी तो 30lbs बर्फाच्या लादीनं अंघोळ करतो.

फिलिफिन्सची सुवर्ण पदक विजेती हिडिलिन डियाजचे राकट हात

नेदरलँडची सायकलपटू एनीमिक वैन वेलुटेन 2016 च्या रिओ ऑलिम्पिकदरम्यान जखमी झाली होती.